Een OTDR-lanceringskabel, die OTDR met de verbinding-onder-test verbindt, onthult het toevoegingsverlies en de reflectiecoëfficiënt van de dichtbijgelegen-Beëindigenverbinding.
Het is vaak beschikbaar op een kleine spoel of binnen een „lanceringsdoos“, die wordt gebruikt om tot de juiste voorwaarden te leiden om een andere gelijkaardige optische vezel voor fouten te testen.
Deze methode vermijdt ongewenste variaties in verlies en afstandsmetingen.
Een lanceringsvezel zal helpen om de blinde vlek of de Dode Streek van een bewerkstelligde OTDR te overwinnen
door hoge lanceringsmacht of fouten dichtbij het lanceringseind van de vezel.
